Tijdens ons verblijf op de camping gaan we regelmatig op pad. Er is van alles te zien op het eiland, vooral in de zomer, maar dit hadden we nog niet eerder gezien. Al van verre spiegelt het ons tegemoet. Dit is schrikken: Staat daar de polder onder water?! Is er een dijk gebroken? De hoofdwaterleiding gebarsten? Een ijsbaan in voorbereiding, zoals passanten suggereerden?
Niets is minder waar. Het is geen ongelukje. Eenden zwemmen verderop een rondje. Een bord, nota bene ín het water gezet, meer duidelijkheid. Bij nader inzien is het stuk grond nauwkeurig afgezet met damwand, die in de grond gezet is. Daarna is het stuk bewust ondergezet met slootwater door met een trekker water erop te pompen. De drainagepijpen zijn dichtgestopt om te voorkomen dat daar daar al te veel water door weglekt. Het is voor het eerst dat deze methode op Flakkee wordt toegepast.
De strijd tegen het water aaltjes
Het perceel heeft last van aaltjes, die aan de wortels van de gewassen vreten. Vorig jaar mislukte de uienoogst daardoor. Die wormpjes zijn lastig weg te krijgen. Het onder water zetten kost een paar duizend euro. De aaltjes worden op Flakkee tot nu toe altijd op andere manieren bestreden, zoals met een vanggewas, gas of ander gif, maar dat is net zo goed kostbaar, schadelijk en komt het ondergrondse milieu niet ten goede. Door het kavel een tijdje onder te zetten, bereik je hetzelfde effect, maar met minder schade. Alle zuurstof gaat er uit, waardoor de wormen het uiteindelijk niet overleven.
Maanden een stuk polder onder water
Een paar weken is niet genoeg om van de aaltjes af te zijn. Het perceel moet maar liefst drie of vier maanden blank staan voor het gewenste resultaat. Pas dan zijn de aaltjes veroorzaken weg. Boer Jacobs hoopt volgend jaar weer met succes suikerbieten te kunnen zaaien.